De hele week macaroni met maggi, kinderen die niet meekunnen op schoolreisje, achterstand die van ouders op kinderen wordt doorgegeven. Hennie Hemmes, SP-wethouder in Pekela, vecht al tien jaar tegen armoede in zijn gemeente. Een moeizame strijd; de generatiearmoede is nauwelijks te doorbreken. Met een conferentie  op 26 mei 2016 op het provinciehuis in Groningen hoopten Ten Brinke gemeentes en andere betrokkenen enthousiast te maken voor de inzet van ervaringsdeskundigen om armoede te bestrijden.

De ervaringsdeskundigen werken altijd samen met een professionele hulpverlener, ze nemen het

werk niet over.

Heidi van der Laan is zo’n ‘ervaringsdeskundige generatiearmoede en sociale uitsluiting’. ,,Armoede wordt heel vaak bekeken en beoordeeld van de buitenkant’’, zegt zij. ,,Terwijl er aan de binnenkant heel veel speelt. Dat begrijpen wij, daar kunnen wij uitleg aan geven.’’ Sinds twee jaar is er daarom een nieuw wapen: de ervaringsdeskundige. De methodiek komt uit Vlaanderen, waar hij sinds 1999 met succes is ingezet. Met Europees geld wordt de ervaringsdeskundige ook in de stad Groningen opgeleid. Mensen die zelf zijn opgegroeid in armoede worden opgeleid om hun lotgenoten te helpen. Zij staan dichterbij de doelgroep dan de professionele hulpverleners. ,,Ze spreken dezelfde taal’’, zegt Hemmes.

,,Als iemand het niet meent of niet echt begrijpt, dan voelen mensen dat meteen.’’

De ervaringsdeskundigen werken altijd samen met een professionele hulpverlener, ze nemen het werk niet over. De gedachte is dat deze ervaringsdeskundigen de kloof kunnen overbruggen tussen de mensen die al generaties in armoede leven en hulpverleners met een heel andere achtergrond. Van der Laan: ,,Als iemand het niet meent of niet echt begrijpt, dan voelen mensen dat meteen.’’ Toen Heidi van der Laan na haar opleiding aan het werk ging wist de doelgroep haar heel snel te vinden. ,,Het ging rond. ‘Zij weet waar ze het over heeft’, zeiden mensen.’’ Ter Laan weet hoe sociale uitsluiting voelt, hoe dat naar binnen slaat, hoe je denkt dat je toch niks kan en dat het toch nooit beter wordt.

 

Bron: DvhN.nl